Niepokonani

Gdy emocje już opadną Jak po wielkiej bitwie kurz Gdy nie można mocą żadną Wykrzyczanych cofnąć słów Czy w milczeniu białych haniebnych flag Zejść z barykady Czy podobnym być do skały Posypując solą ból Jak posąg pychy samotnie stać Gdy ktoś, kto mi jest światełkiem Gaśnie nagle w biały dzień Gdy na drodze za zakrętem Przeznaczenie spotka mnie Czy w bezsilnej złości łykając żal Dać się powalić Czy się każdą chwilą bawić Aż do końca wierząc, że Los inny mi pisany jest Płyniemy przez wielki Babilon Dopóki miłość nie złowi nas W korowodzie zmysłów możemy trwać Niepokonani Nim się ogień w nas wypali Nim ocean naszych snów Łyżeczką się odmierzyć da Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść Niepokonanym Wśród tandety lśniąc jak diament Być zagadką, której nikt Nie zdąży zgadnąć nim minie czas

When emotions have settled Like the dust after a war When no force can ever cancel Words once shouted, nevermore Should I, in silence, with white flags of shame Step down from the barricade? Or be like a rock, unshaken Rubbing salt into the pain Like a statue of pride, alone I remain? When someone who's been my light Fades away in broad daylight When just past the next bend Fate and I are bound to meet Should I, in helpless rage, swallow my grief And let myself be defeated? Or savor every moment left Still believing to the end That a different fate is meant for me? We sail through the great Babylon Until love catches hold of us We can last in this parade of senses Undefeated Before the fire within burns out Before the ocean of our dreams Can be measured with a spoon You must know when it's time to leave the stage Undefeated To shine like a diamond among the cheap To be the riddle, no one Solves before their time is up